عضویت ایران در سازمان شانگهای؛ گامی دیگر در روند انتقال قدرت از غرب به شرق

جمعیت ، گستره جغرافیایی و تولید ناخالص ملی

روس ها از نظر سیاسی می توانند از انزوای مورد نظر غرب، خارج شوند و علیرغم تقلای امریکا و اروپا برای منزوی کردن پوتین، او متحدان تازه ای در شرق پیدا می کند.

دست برتر در شورای امنیت سازمان ملل

تعداد اعضا

قدرت بازدارندگی دفاعی با حضور چهار قدرت هسته ای جهان

از حیث اقتصادی، غرب تصور می کرد که با تلاش اروپا برای کاهش وابستگی به انرژی صادراتی روسیه، اقتصاد شدیدا وابسته به نفت و گاز آن کشور به شدت آسیب ببیند و در نتیجه بیش از گذشته، کوچکتر شود؛ اما توسعه روابط اقتصادی با چین می تواند یک مشتری ثروتمند و پرمصرف تازه برای انرژی صادراتی روسیه پیدا کند و از آن سو، شرکت های چینی هم با سرمایه گذاری در بازار روسیه، جای خالی شرکت های غربی را پر می کنند. اگرچه این دو قدرت شرق، به نوعی رقیب هم محسوب می شوند اما سعی می کنند در برابر جبهه قدرت غرب، همسو عمل کنند.

۹ کشور عضو اصلی سازمان همکاری شانگهای بیش از ۴۰ درصد جمعیت ۷/۷ میلیارد نفری جهان را در خود جای داده اند. این کشورها همچنین ۶۰ درصد از کل جغرافیای منطقه اوراسیا را به خود اختصاص داده و بیش از ۳۰ درصد تولید ناخالص داخلی (GDP) جهان در اختیار کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای است.

مولفه های قدرت سازمان همکاری شانگهای:

ایفای نقش مهم در تامین مواد غذایی جهان

حضور قدرتهای برزگ و نوظهور اقتصادی نظیر چین ، هند و روسیه در سازمان همکاری شانگهای و اخیرا هم پیوستن ایران به عنوان یکی از مهم ترین قطب های نفت و گاز جهان به این سازمان، باعث شده تا سازمان همکاری شانگهای قدرتی برتر در عرصه اقتصادی در جهان شناخته شود.

اضافه شدن جمهوری اسلامی ایران به جمع اعضای رسمی این سازمان منطقه ای، کف ترازوی این سازمان در معادلات گوناگون بین المللی را بیش از پیش سنگین تر خواهد کرد.

تقویت ائتلاف چین و روسیه از دیگر دلایلی است که از ظهور و بروز قدرت در شرق حکایت دارد.

با وجود فراز و فرودها در جریان جنگ اوکراین و تشدید فشارهای غرب علیه روسیه، انتظار نمی رود که کرملین در این جنگ تن به شکست بدهد یا اهداف خود عقب نشینی کند.

حضور چین، روسیه ، هند و پاکستان به عنوان چهار قدرت نظامی بزرگ و صاحب سلاح هسته ای جهان در جمع کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، باعث شده تا این سازمان علاوه بر برخورداری از قدرت اقتصادی برتر، از قدرت بازدارندگی بسیار بالا در برابر هرگونه اقدام نظامی احتمالی از هر گوشه از جهان برخوردار باشد.

عضویت رسمی جمهوری اسلامی ایران به عنوان قدرت برتر در منطقه غرب آسیا وکشوری با توانایی های بومی و چشمگیر در حوزه تولید پیشرفته ترین تجهیزات نظامی و دفاعی متعارف ازجمله پهپادها و موشک های نقطه زن و دوربرد در سازمان همکاری شانگهای نیز باعث شده تا پایه های اقتدار دفاعی –نظامی این سازمان بیش از پیش تقویت شود.

اکنون،  پیوستن ایران به عنوان یک قدرت بزرگ منطقه ای به جمع اعضای اصلی سازمان همکاری شانگهای به عنوان بزرگترین سازمان منطقه ای جهان و نیز پیوستن ازبکستان، هند و پاکستان به آن در سالهای گذشته، تحلیل ها را مبنی بر اینکه سازمان همکاری شانگهای به ویژه در شرایط کنونی با سرعت بیشتری درحال محقق کردن روند انتقال قدرت از غرب به شرق است، بیش از پیش جامه عمل پوشانده است.

برای پکن هم درست مانند مسکو، انتقال قدرت به شرق ایده ای عالی محسوب می شود که در پی بروز چندقطبی های داخلی در آمریکا و تضعیف موقعیت جهانی ایالات متحده برای تحقق ادعای رهبری جهان چندقطبی که روز به روز، نظم نوین ۷۵ ساله را به چالش می کشد، امروز یک زمینه مناسب برای تحقق پیدا کرده است.

انرژی که به ویژه در دنیای امروز، اصلی ترین عنصر تعیین کننده در اقتصاد جهان به شمار می رود، یکی از مهم ترین ویژگی های سازمان همکاری شانگهای به شمار می رود. روسیه به لحاظ برخورداری از منابع عظیم گاز، رتبه نخست جهان و ایران هم بعد از روسیه در جایگاه دوم قرار دارد. این دو کشور همچنین به دلیل برخورداری از منابع عظیم نفت، دو عنصر بسیار تاثیر گذار در بازارهای انرژی جهان هستند به گونه ای که امروز تحریم های یکجانبه اعمال شده از سوی آمریکا علیه این دو کشور، جهان را با بحران بی سابقه انرژی مواجه کرده است.

تشدید بحران جهانی کمبود مواد غذایی و افزایش بهای آن به ویژه به دلیل تغییرات اقلیمی و خشکسالی و جنگ اوکراین، نقش کشورهای کلیدی و اثرگذار در تامین زنجریه غذایی و غلات جهان از جمله کشورهایی چون روسیه، هند، چین و قزاقستان را بیش از پیش نمایان می کند. این کشورها اگرچه جمعیت زیادی را در خود جای داده اند اما همچنان نقشی اجتناب ناپذیر و غیرقابل انکار درکمک به تامین مواد غذایی مورد نیاز جهان ایفا می کنند.

زوال یکجانبه گرایی با انتقال قدرت از غرب به شرق